لبخند های خاص تو

برای سبز شدن سفر بهانه ی خوبی است درست باید رفت وتاب باید خورد به گرد کوه و درخت برای سبز شدن سکوت باید کرد و خیره باید شد به قد کشیدن یک ابر خوشه بستن تاک و راز سرمستی قبول کن زیبا همیشه در پس این لحظه خاطراتی هست که با کرشمه ی یک نام میشود آغاز درنگ جایز نیست همیشه می شود آغاز یک مسافر بود همیشه می شود از باغ آرزو پیچید به سمت جاده ی یوش درست می گویم همیشه آخر خرداد اول عشق است به فکر راه نباش همیشه در پل خواب مجال بیداری است بیا و چشم بپوش  از غروب پشت سرت